ความไม่โลภเป็นต้น กำจัดรสฝาดคือโทสะ ความเป็นผู้ไม่ลบหลู่.
บทว่า นิราสโย ไม่มีความหวัง คือ ไม่มีความอยาก. บทว่า สพฺพโลเก
คือ สากลโลก. อธิบายว่า เป็นผู้ปราศจากภวตัณหาและวิภวตัณหาในภพ 3
และในอายตนะ 12. บทที่เหลือพึงทราบโดยนัยดังกล่าวแล้วนั่นแล. อีก
อย่างหนึ่ง พึงกล่าวแม้ 3 วาระแล้วทำความเชื่อมในบทนี้ อย่างนี้ว่า เอโก
จเร พึงเที่ยวไปผู้เดียวบ้าง หรืออย่างนี้ว่า เอโก จริตุํ สกฺกุเณยฺย พึง
สามารถเพื่อเที่ยวไปผู้เดียวบ้าง
จบคาถาที่ 2

คาถาที่ 3

23) ปาปํ สหายํ ปริวชฺชเยถ
อนตฺถทสฺสึ วิสเม วิวิฏฐํ
สยํ น เสเว ปสุตํ ปมตฺตํ
เอโก จเร ขคฺควิสาณกปฺโป.
กุลบุตร พึงเว้นสหายผู้ลามก ไม่พึงเสพด้วยตนเอง
ซึ่งสหายผู้ชี้บอกความฉิบหายมิใช่ประโยชน์ ผู้ตั้งอยู่ใน
กรรมอันไม่เสมอ ผู้ข้องอยู่ ผู้ประมาท พึงเที่ยวไปผู้เดียว
เหมือนนอแรดฉะนั้น.
ในคาถาที่ 3 มีความย่อดังต่อไปนี้.
สหายชื่อว่า ลามก เพราะประกอบด้วยทิฏฐิลามก 10 อย่าง. ชื่อว่า
ผู้ชี้บอกความฉิบหายมิใช่ประโยชน์ เพราะแสดงความพินาศแก่คนอื่น